1 ယော န သည် အ လွန် စိတ် ညစ် ၍ အ မျက် ထွက် သ ဖြင့်၊ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပန် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် ပြည် ၌ ရှိ စဉ်၊ ဤ သို့ ပြော ပါ ပြီ မ ဟုတ် လော။ ထို ကြောင့်၊ ကိုယ် တော် ထံ မှ တာ ရှု မြို့ သို့ ကြိုး စား ၍ ပြေး ပါ ၏။2 ကိုယ် တော် သည် သ နား စုံ မက် တတ် သော ဘု ရား ဖြစ် ၍ စိတ် ရှည် သော သ ဘော၊ ကျေး ဇူး ပြု ချင် သော သ ဘော၊ အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည့် အ မှု ကို နောင် တ ရ တတ် သော သ ဘော ရှိ တော် မူ ကြောင်း ကို အ ကျွန်ုပ် သိ ပါ ၏။3 သို့ ဖြစ် ၍၊ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို နှုတ် ယူ တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ရှင် ခြင်း ထက် သေ ခြင်း သည် သာ ၍ ကောင်း ပါ သည် ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။4 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ သင် သည် အ မျက် ထွက် ကောင်း သ လော ဟု မေး တော် မူ ၏။5 ယော န သည် မြို့ ၌ အ ဘယ် သို့ ဖြစ် မည် ကို သိ မြင် ခြင်း ငှါ၊ မြို့ ပြင် သို့ ထွက် ၍ မြို့ အ ရှေ့ မျက် နှာ ၌ တဲ မိုး ကို လုပ် ပြီး လျှင်၊ အ မိုး အ ရိပ် တွင် ထိုင် ၍ နေ ၏။6 အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း ကြက် ဆူ ပင် ကို ပြင် ဆင် ပြီး လျှင်၊ ယော န ၏ စိတ် ကို ပြေ စေ ခြင်း ငှါ သူ့ ခေါင်း ပေါ် မှာ လွှမ်း ၍ မိုး စေ တော် မူ ၏။ ထို အ ပင် ကြောင့် ယော န သည် အ လွန် အား ရ ဝမ်း မြောက် ၏။7 နက် ဖြန် မိုဃ်း လင်း သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင် ခန့် ထား တော် မူ သော ပိုး ကောင် သည် ကြက် ဆူ ပင် ကို ကိုက် ၍ ညှိုး နွမ်း စေ ၏။8 နေ ထွက် သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် အ လွန် ပူ သော အ ရှေ့ လေ ကို ပြင် ဆင် တော် မူ ၍၊ ယော န ၏ ခေါင်း ကို နေ ထိ ခိုက် သ ဖြင့် သူ သည် မော ၍ သေ ချင် သော စိတ် ရှိ လျက်၊ ငါ့ အ သက် သေ ခြင်း သည် ရှင် ခြင်း ထက် သာ ၍ ကောင်း သည် ဟု မြည် တမ်း လေ ၏။9 ဘု ရား သ ခင် က လည်း၊ သင် သည် ကြက် ဆူ ပင် အ တွက် အ မျက် ထွက် ကောင်း သ လော ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ယော န က၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ သက် သေ သည် တိုင် အောင် အ မျက် ထွက် ကောင်း ပါ သည် ဟု လျှောက် ဆို ၏။10 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ သင် သည် ပင် ပန်း စွာ မ လုပ်၊ ကြီး ပွါး စေ ခြင်း ငှါ လည်း မ ပြု စု၊ တ ညဉ့် ခြင်း တွင် ပေါက် ၍ တ ညဉ့် ခြင်း တွင် သေ သော ကြက် ဆူ ပင် ကို နှ မြော သည် တ ကား။11 ငါ သည် များ စွာ သော တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို မ ဆို၊ ကိုယ် လက်ျာ လက် နှင့် လက် ဝဲ လက် ကို မျှ ပိုင်း ခြား ၍ မ သိ သော သူ တ သိန်း နှစ် သောင်း မ က၊ လူ များ သော နိ နေ ဝေ မြို့ ကြီး ကို ငါ နှ မြော သင့် သည် မ ဟုတ် လော ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ပ ရော ဖက် ယော န ၏ ဝတ္ထု ပြီး ၏။