1 သို့ သော် လည်း၊ ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ခြင်း ကို ခံ ရ သော ပြည် သည် နောက် မှ မှောင် မိုက် နှင့် ကင်း လွတ် လိမ့် မည်။ ဇာ ဗု လုန် ခ ရိုင် နှင့် နဿ လိ ခ ရိုင် ကို အ ထက် က ရှုတ် ချ တော် မူ သော် လည်း၊ နောက် တ ဖန် အိုင် နား ရှောက် သော လမ်း၊ ယော် ဒန် မြစ် တ ဘက်၊ တ ပါး အ မျိုး သား နေ ရာ ဂါ လိ လဲ ပြည် ကို ဂုဏ် အ သ ရေ နှင့် ပြည့် စုံ စေ တော် မူ ၏။2 မှောင် မိုက် ထဲ မှာ သွား လာ သော လူ များ တို့ သည် ကြီး စွာ သော အ လင်း ကို မြင် ရ ၍၊ သေ မင်း ၏ နိုင် ငံ အ ရိပ် တွင် ရှိ နေ သော သူ တို့ ၌ အ လင်း ပေါ် ထွန်း လျက် ရှိ ၏။3 ကိုယ် တော် သည် အ မျိုး သား တို့ ကို များ ပြား စေ ၍၊ သူ တို့ ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ကို တိုး ပွါး စေ တော် မူ ၏။ စ ပါး ကို စု သိမ်း ရာ ကာ လ ၌ ဝမ်း မြောက် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ လု ယူ သော ဥစ္စာ ကို ဝေ သော သူ ဝမ်း မြောက် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း ရှေ့ တော် ၌ သူ တို့ သည် ဝမ်း မြောက် ကြ ပါ ၏။4 အ ကြောင်း မူ ကား၊ မိ ဒျန် လက် ထက် ၌ ပြု တော် မူ သ ကဲ့ သို့၊ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ထမ်း ရ သော ထမ်း ဘိုး၊ ကျော ၌ ခံ ရ သော တုတ် ကို ၎င်း၊ ညှဉ်း ဆဲ သော သူ ၏ လှံ တံ ကို ၎င်း ချိုး တော် မူ ပြီ။5 စစ် တိုက် သော သူ ရဲ ၏ ခြေ စွပ် နှင့် အ သွေး လူး သော အ ဝတ် တန် ဆာ ရှိ သ မျှ တို့ သည် မီး ရှို့ ဘို့ မီး စာ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်။6 အ ကြောင်း မူ ကား၊ ငါ တို့ အ ဘို့ သူ ငယ် ကို ဘွား မြင် ၏။ ငါ တို့ အား သား ကို သ နား တော် မူ ၏။ ထို သူ သည် အုပ် စိုး ခြင်း အာ ဏာ စက် ရှိ လိမ့် မည်။ နာ မ တော် မူ ကား အံ့ ဩ ဘွယ်၊ တိုင် ပင် ဘက်၊ တန် ခိုး ကြီး သော ဘု ရား သ ခင်၊ ထာ ဝ ရ အ ဘ၊ ငြိမ် သက် ခြင်း အ ရှင် ဟု ခေါ် ဝေါ် သ မုတ် ခြင်း ကို ခံ တော် မူ လိမ့် မည်။7 ဒါ ဝိဒ် မင်း ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် မှာ ထိုင် ၍၊ နိုင် ငံ တော် ကို နောင် ကာ လ အ စဉ် မ ပြတ်၊ တ ရား တော် အ တိုင်း ဖြောင့် မတ် စွာ စီ ရင် ၍ အ မြဲ တည် စေ တော် မူ မည် အ ကြောင်း၊ အာ ဏာ တော် တိုး တက် ခြင်း နှင့် ငြိမ် သက် တော် မူ ခြင်း သည် နိစ္စ အ မြဲ ရှိ လိမ့် မည်။ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ လို တော် အား ကြီး ၍၊ ထို အ မှု ကို ပြီး စီး စေ တော် မူ လိမ့် မည်။8 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဗျာ ဒိတ် တော် ကို ယာ ကုပ် အ မျိုး သို့ လွှတ် ၍၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ ပေါ် မှာ သက် ရောက် စေ တော် မူ ၏။9 -10 အုတ် ရိုး ပြို သော် လည်း၊ ဆစ် သော ကျောက် နှင့် တည် ပြန် မည်။ သ ဖန်း ပင် များ ကို ခုတ် လှဲ သော် လည်း၊ သူ တို့ အ ရာ ၌ အာ ရဇ် ပင် များ ကို စိုက် ထား မည် ဟု မာ န ကြီး မား ထောင် လွှား သော ရှ မာ ရိ မြို့ သား မှ စ ၍ ဧ ဖ ရိမ် လူ အ ပေါင်း တို့ သည် သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။11 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း၊ ထို သူ တို့ တ ဘက် ၌ ရေ ဇိန် မင်း ၏ ရန် သူ တို့ ကို ချီး မြှောက် ၍၊ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး ၏ ရန် သူ တို့ ကို ထ စေ တော် မူ သ ဖြင့်၊12 ရှေ့ ၌ ကား ရှု ရိ လူ၊ နောက် ၌ ကား ဖိ လိတ္တိ လူ တို့ သည် ပ စပ် ဟ ၍၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ကို ကိုက် စား ကြ လိမ့် မည်။ သို့ သော် လည်း၊ အ မျက် တော် သည် မ ငြိမ်း၊ လက် တော် သည် ဆန့် လျက် ရှိ သေး ၏။13 ဤ လူ မျိုး သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ သော သူ ထံ သို့ မ လှည့် မ ပြန်၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မ ရှာ မ ဖွေ တတ်။14 ထို ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး မှ ဦး ခေါင်း နှင့် အ မြီး ကို ၎င်း၊ စွန် ပ လွံ လက် နှင့် ကိုင်း ပင် ကို ၎င်း တ နေ့ ခြင်း တွင် ခုတ် ဖြတ် တော် မူ လိမ့် မည်။15 ဦး ခေါင်း ကား၊ အ သက် ကြီး သူ နှင့် အ သ ရေ ရှိ သူ တည်း။ အ မြီး ကား၊ မု သာ ကို ဟော ပြော သော ပ ရော ဖက် တည်း။16 ဤ လူ မျိုး ကို လမ်း ပြ သော သူ တို့ သည် လမ်း လွဲ စေ ခြင်း ငှါ ပြ ကြ ၏။ လိုက် သော သူ တို့ သည် လည်း ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် ကြ လိမ့် မည်။17 ထို ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ တွင် ရှိ သော လူ ပျို တို့ ကို အား ရ တော် မ မူ။ မိ ဘ မ ရှိ သော သူ ငယ် နှင့် မုတ် ဆိုး မ တို့ ကို သ နား တော် မ မူ။ ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် အ ဓမ္မ ပြု သော သူ၊ ဆိုး ညစ် သော သူ ဖြစ် ၍၊ မ တ ရား သော စ ကား ကို ပြော တတ် ကြ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍၊ အ မျက် တော် သည် မ ငြိမ်း၊ လက် တော် သည် ဆန့် လျက် ရှိ သေး ၏။18 အ ဓမ္မ သည် မီး ကဲ့ သို့ လောင် တတ် ၏။ ဆူး ပင် အ မျိုး မျိုး ကို ကျွမ်း စေ မည်။ တော အုပ် ကို လည်း မီး ရှို့ သ ဖြင့်၊ အ ပင် တို့ သည် မီး ခိုး နှင့် တ ကွ လွင့် တက် ကြ လိမ့် မည်။19 ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် ကြောင့်၊ မြေ သည် မီး လောင် ၍၊ မြေ သား တို့ သည် မီး မွေး ဘို့ ထင်း ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ညီ အစ် ကို ချင်း တ ယောက် ကို တ ယောက် မ နှ မြော ရ။20 လက်ျာ ဘက် ၌ ခုတ် ဖြတ် သော် လည်း၊ ငတ် မွတ် လိမ့် မည်။ လက် ဝဲ ဘက် ၌ ကိုက် စား သော် လည်း မ ဝ ရ။ အိမ် နီး ချင်း အ သား ကို လူ တိုင်း ကိုက် စား ရ လိမ့် မည်။21 မ နာ ရှေ အ မျိုး သည် ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး ကို ၎င်း၊ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး သည် မ နာ ရှေ အ မျိုး ကို ၎င်း ကိုက် စား ကြ လိမ့် မည်။ ထို နှစ် မျိုး တို့ သည် ယု ဒ အ မျိုး ကို တ ညီ တ ညွတ် တည်း ရန် ပြု ကြ လိမ့် မည်။ သို့ သော် လည်း၊ အ မျက် တော် သည် မ ငြိမ်း၊ လက် တော် သည် ဆန့် လျက် ရှိ သေး ၏။