1 ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ ခင် ပွန်း၊ ငါ့ ဥ ယျာဉ် ထဲ သို့ ငါ ဝင် လာ ပြီ။ ငါ့ မု ရန် နှင့် နံ့ သာ မျိုး ကို ခံ ယူ ပြီ။ ငါ့ ပျား ရည် နှင့် ပျား လ ပို့ ကို စား ရ ပြီ။ ငါ့ နို့ နှင့် စ ပျစ် ရည် ကို သောက် ရ ပြီ။ ငါ့ အ ဆွေ တို့၊ စား ကြ လော့။ ငါ့ မိတ် ဆွေ တို့၊ သောက် ကြ။ ဝ စွာ သောက် ကြ လော့။2 ငါ သည် အိပ် ပျော် စဉ်၊ နှ လုံး နိုး လျက် ရှိ ၏။ ငါ ချစ် ရာ သ ခင် ၏ စ ကား သံ ပေ။ ငါ့ နှ မ၊ ငါ ချစ် သော အ မိ၊ ငါ့ ချိုး၊ ငါ ၏ စုံ လင် သူ၊ ငါ့ အား ဖွင့် ပါ။ ငါ့ ခေါင်း သည် နှင်း နှင့် ၎င်း၊ ငါ့ ဆံ ပင် သည် ညဉ့် ၌ ကျ တတ် သော နှင်း စက် များ နှင့် ၎င်း စို ပြီ ဟု ဆို လျက်၊ ခေါက် ၍ နေ တော် မူ ၏။3 ကျွန် မ သည် အ ဝတ် ကို ချွတ် ပါ ပြီ။ အ ဘယ် ကြောင့် ဝတ် ပြန် ရ မည် နည်း။ ခြေ ကို လည်း ဆေး ပါ ပြီ။ တ ဖန် ညစ် အောင် အ ဘယ် ကြောင့် ပြု ရ ပါ မည် နည်း။4 ငါ ချစ် ရာ သ ခင် သည် လက် တော် ကို တံ ခါး ပေါက် အ ထဲ သို့ သွင်း တော် မူ သည် ဖြစ် ၍၊ သူ့ ကို ချစ် သ နား သော စိတ် အား ကြီး သ ဖြင့်၊5 ငါ ချစ် ရာ သ ခင် အား တံ ခါး ကို ဖွင့် အံ့ သော ငှါ ထ သော အ ခါ၊ ငါ့ လက် မှ မု ရန် ဆီ၊ ငါ့ လက် ချောင်း တို့ မှ ပ က တိ မု ရန် ဆီ သည် တံ ခါး ကျင် တိုင် ပေါ် မှာ စက် စက် ကျ လေ ၏။6 ငါ ချစ် ရာ သ ခင် အား ငါ ဖွင့် သည် ရှိ သော်၊ ငါ ချစ် ရာ သ ခင် သည် ထွက် သွား နှင့် ပြီ။ စ ကား သံ တော် ကို စေ့ စေ့ နား ထောင် လျက်၊ သ ခင် ကို ငါ ရှာ သော် လည်း မ တွေ့။ ခေါ် သော် လည်း ထူး တော် မ မူ။7 မြို့ တွင် လည် သော ကင်း စောင့် တို့ သည် ငါ့ ကို တွေ့ သော်၊ နာ ကျင် စွာ ရိုက် ကြ ၏။ မြို့ ရိုး စောင့် တို့ သည် ငါ့ မျက် နှာ ဖုံး ကို လု ယူ ကြ ၏။8 အို ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သ မီး တို့၊ သင် တို့ သည် ငါ ချစ် ရာ သ ခင် ကို တွေ့ လျှင်၊ သူ့ ကို ငါ ချစ် ၍ နာ နေ ကြောင်း ကို ကြား ပြော ကြ ပါ ဟု၊ ငါ မှာ ထား တောင်း ပန် ပါ ၏။9 မိန်း မ တ ကာ တို့ ထက် အ ဆင်း လှ သော အစ် မ၊ သင် ချစ် ရာ သ ခင် သည် အ ခြား တ ပါး သော ချစ် ရာ သ ခင် ထက် အ ဘယ် သို့ သာ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ထို သို့ မှာ ထား တောင်း ပန် ရ မည် အ ကြောင်း၊ သင် ချစ် ရာ သ ခင် သည် အ ခြား တ ပါး သော ချစ် ရာ သ ခင် ထက် အ ဘယ် သို့ သာ သ နည်း။10 ငါ ချစ် ရာ သ ခင် သည် ဖြူ သော အ ဆင်း၊ နီ သော အ ဆင်း နှင့် ပြည့် စုံ ၍၊ လူ တ သောင်း တို့ တွင် အ ထွဋ် အ မြတ် ဖြစ် တော် မူ ၏။11 ဦး ခေါင်း တော် သည် ရွှေ စင် နှင့် တူ ၏။ ဆံ ပင် တော် သည် ထူ ထပ် ၍၊ ကျီး အ အ ဆင်း ကဲ့ သို့ နက် ၏။12 မျက် စိ တော် တို့ သည် နို့ ၌ ချိုး လျက် မြစ် ရေ ပေါ် မှာ ပုံ့ ပုံ့ ကြွ ကြွ ဝပ် သော ချိုး နှင့် တူ ကြ ၏။13 ပါး တော် တို့ သည် နံ့ သာ တော၊ မွှေး ကြိုင် သော ပန်း တော ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ နှုတ် ခမ်း တော် တို့ သည် ပ က တိ မု ရန် ဆီ ယို သော နှင်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် ကြ ၏။14 လက် တော် တို့ သည် မျက် ရွဲ စီ သော လက် စွပ် ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ကိုယ် တော် သည် နီ လာ ကျောက် ဖြင့် စီ ချယ် သော ဆင် စွယ် ဖြူ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် ၏။15 ခြေ ထောက် တော် တို့ သည် ရွှေ စင် ဘိ နပ် ပေါ် ၌ တည် သော ကျောက် ဖြူ တိုင် နှင့် တူ ကြ ၏။ မျက် နှာ တော် သည် လေ ဗ နုန် တောင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ အာ ရဇ် ပင် ကဲ့ သို့ ထူး မြတ် ပေ ၏။16 နှုတ် တော် သည် အ လွန် ချို ပေ ၏။ တ ကိုယ် လုံး ၌ ချစ် ဘွယ် သော ဂုဏ် တော် အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ ၏။ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သ မီး တို့၊ ဤ သူ သည် ငါ ချစ် ရာ သ ခင်၊ ငါ့ မိတ် ဆွေ ဖြစ် တော် မူ သ တည်း။