1 တ ဖန် ငါ သည် ကိုယ် စိတ် နှ လုံး ထဲ မှာ ပြော သည် ကား၊ လာ ပါ။ ရွှင် လန်း ခြင်း အား ဖြင့် သင့် ကို ငါ စုံ စမ်း မည်။ သို့ ဖြစ် ၍၊ ကာ မ ဂုဏ် ၌ ပျော် မွေ့ လော့ ဟု ဆို ရာ တွင်၊ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ နတ္တ ဖြစ် လေ ၏။2 ရယ် မော ခြင်း ကို သင် သည် အ ရူး ဖြစ် ၏ ဟူ ၍ ၎င်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း ကို အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ပြု သ နည်း ဟူ ၍ ၎င်း ငါ ဆို ရ ၏။3 တ ဖန် လူ သား တို့ သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် အောက် ၌၊ တ သက် လုံး ပြု သင့် သော အ မှု ကောင်း ကို သိ အံ့ သော ငှါ၊ ပ ညာ တ ရား ကို လေ့ ကျက် လျက် နှင့်၊ စ ပျစ် ရည် အ လို သို့ လိုက် ၍၊ မိုက် သော အ ကျင့် ဓ လေ့ ၌ ကျင် လည် ခြင်း ငှါ၊ ငါ ကြံ စည် ၏။4 ကြီး ကျယ် သော အ လုပ် ကို စီ ရင် ၍ အိမ် တို့ ကို ဆောက် ၏။ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် တို့ ကို လည်း စိုက် ၏။5 ဥ ယျာဉ် အ မျိုး မျိုး ကို ပြု စု ၍၊ ခပ် သိမ်း သော အ သီး မျိုး ကို သီး သော အ ပင် တို့ ကို လည်း စိုက် ၏။6 သစ် ပင် မျိုး နှင့် ပြည့် စုံ သော တော ကို ရေ လောင်း စ ရာ ဘို့ ရေ ကန် တို့ ကို လည်း လုပ် ၏။7 ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို သိမ်း ယူ ၍၊ ကျွန် သား ပေါက် များ လည်း ရှိ ကြ ၏။ ငါ့ အ ရင်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ ဖြစ် ဘူး သော သူ အ ပေါင်း တို့ ထက်၊ ငါ သည် တိ ရစ္ဆာန် အ ကြီး အ ငယ် တို့ နှင့် အ လွန် ရ တတ် ၏။8 ရွှေ ငွေ ကို ၎င်း၊ ရှင် ဘု ရင် နှင့် ဆိုင် သော ဘဏ္ဍာ၊ ကျေး ရွာ တို့ ၌ ခွဲ သော အ ခွန် ကို ၎င်း ငါ ဆည်း ဖူး ၏။ အ ငြိမ့် သ မား ယောက်ျား မိန်း မ တို့ ကို ၎င်း၊ လူ သား တို့ ပျော် မွေ့ တတ် သော ကြင် လျှာ မိန်း မ မောင်း မ မိဿံ တို့ ကို ၎င်း ငါ သိမ်း ယူ ၏။9 ထို သို့ ငါ့ အ ရင်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ ဖြစ် ဘူး သော သူ အ ပေါင်း တို့ ထက်၊ ငါ သည် တိုး ပွါး ၍ ကြီး မြင့် ခြင်း သို့ ရောက် ၏။ ငါ့ ပ ညာ လည်း တည် လျက် ရှိ ၏။10 ငါ့ မျက် စိ တပ် မက် လို ချင် သော အ ရာ တ စုံ တ ခု ကို မျှ ငါ မ ငြင်း၊ ငါ့ စိတ် ရွှင် လန်း စ ရာ တ စုံ တ ခု ကို မျှ မ ပယ်။ ငါ ကြိုး စား သ မျှ တို့ ၌ ဝမ်း မြောက် လျက် ရှိ ၍၊ ကြိုး စား ခြင်း အ ကျိုး ကို ခံ ရ ၏။11 ထို အ ခါ ငါ စီ ရင် ပြု ပြင် သ မျှ၊ ငါ ကြိုး စား အား ထုတ် သ မျှ တို့ ကို ငါ ကြည့် ရှု ၍၊ အ လုံး စုံ တို့ သည် အ နတ္တ အ မှု၊ လေ ကို ကျက် စား သော အ မှု ဖြစ် ကြ ၏။ နေ အောက် မှာ ကောင်း သော အ ကျိုး တ စုံ တ ခု မျှ မ ရှိ။12 တ ဖန် ငါ လှည့် ၍ ပ ညာ တ ရား ကို ၎င်း၊ လျှပ် ပေါ် ခြင်း နှင့် မိုက် မဲ ခြင်း တ ရား တို့ ကို ၎င်း ဆင် ခြင် ၏။ ရှင် ဘု ရင် နောက် မှာ ဖြစ် သော သူ သည် အ ဘယ် သို့ ပြု နိုင် သ နည်း။ ပြု ဘူး သည် အ တိုင်း သာ ပြု နိုင် ၏။13 သို့ ရာ တွင်၊ အ လင်း သည် မှောင် မိုက် ထက် မြတ် သ ကဲ့ သို့၊ ပ ညာ သည် မိုက် မဲ ခြင်း ထက် မြတ် သည် ကို ငါ သိ မြင် ၏။14 ပ ညာ ရှိ သော သူ ၏ မျက် စိ တို့ သည် သူ ၏ ဦး ခေါင်း ၌ ရှိ ၏။ မိုက် သော သူ မူ ကား၊ မှောင် မိုက် ၌ ကျင် လည် တတ် ၏။ သို့ သော် လည်း၊ ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် တ ခု တည်း သော အ မှု နှင့် တွေ့ ကြုံ တတ် သည် ကို ငါ ရိပ် မိ ၏။15 သို့ ဖြစ် ၍၊ မိုက် သော သူ တွေ့ ကြုံ သ ကဲ့ သို့၊ ငါ သည် တွေ့ ကြုံ လျှင်၊ အ ဘယ် ကြောင့် သူ့ ထက် သာ ၍ ပ ညာ ရှိ သ နည်း ဟူ ၍ ၎င်း၊ ဤ အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ နတ္တ ဖြစ် သည် ဟူ ၍ ၎င်း ငါ အောက် မေ့ ၏။16 ယ ခု ဖြစ် သ မျှ သော အ မှု အ ရာ တို့ ကို နောင် ကာ လ ၌ မေ့ လျော့ လိမ့် မည် ဖြစ် ၍၊ မိုက် သော သူ သည် အ စဉ် မ အောက် မေ့ သ ကဲ့ သို့၊ ပ ညာ ရှိ သော သူ ကို လည်း အ စဉ် မ အောက် မေ့ တတ်။ ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် မိုက် သော သူ သေ သ ကဲ့ သို့ သေ တတ် ပါ သည် တ ကား။17 ထို ကြောင့်၊ အ သက် ရှင် ခြင်း ကို ငါ ငြီး ငွေ့ ၏။ နေ အောက် မှာ ပြု ရ သော အ မှု သည် ငါ ၌ ခက် ခဲ ၏။ အ လုံး စုံ တို့ သည် အ နတ္တ အ မှု၊ လေ ကို ကျက် စား သော အ မှု ဖြစ် ကြ ၏။18 ထို မှ တ ပါး၊ ငါ သည် နေ အောက် မှာ ကြိုး စား အား ထုတ် သော အ မှု အ လုံး စုံ တို့ ကို ငါ ငြီး ငွေ့ ရ သော အ ကြောင်း ဟူ မူ ကား၊ ထို အ မှု ကို ငါ့ နောက် မှ ဖြစ် လ တံ့ သော သူ အ ဘို့ ငါ ချန် ထား ရ မည်။19 ထို သူ သည် ပ ညာ ရှိ မည် လော၊ မိုက် မည် လော ဟု အ ဘယ် သူ ပြော နိုင် သ နည်း။ ထို သူ သည် ငါ ကြိုး စား အား ထုတ် သ မျှ၊ နေ အောက် မှာ ငါ့ ပ ညာ ကို ထင် ရှား ပြ လေ သ မျှ သော အ မှု တို့ ကို အ စိုး ရ လိမ့် မည်။ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ နတ္တ ဖြစ် ၏။20 ထို ကြောင့် နေ အောက် မှာ ငါ ကြိုး စား အား ထုတ် သ မျှ တို့ ၌ မြော် လင့် စ ရာ မ ရှိ။ စိတ် ပျက် အောင် တ ဖန် ငါ ကြံ စည် ၏။21 အ ကြောင်း မူ ကား၊ ပ ညာ ရှိ လျက် သိပ္ပံ အ တတ် နှင့် ပြည့် စုံ လျက်၊ အ မှု အောင် လျက် ကြိုး စား အား ထုတ် သော သူ ဖြစ် သော် လည်း၊ မ ကြိုး စား၊ အား မ ထုတ် သော သူ ဝင် စ ရာ ဘို့ ထို အ မှု ကို စွန့် ထား ရ မည်။ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ နတ္တ အ မှု၊ အ လွန် ဆိုး သော အ မှု ဖြစ် ၏။22 လူ သည် နေ အောက် မှာ ကြိုး စား အား ထုတ် သော အ မှု၊ အ လွန် စိတ် စွဲ လမ်း သော အ မှု အ လုံး စုံ တို့ ၌ အ ဘယ် အ ကျိုး ရှိ သ နည်း။23 သူ ၏ နေ့ ရက် အ ပေါင်း တို့ သည် ဝမ်း နည်း ခြင်း၊ သူ ၏ အ လုပ် အ ကိုင် လည်း ငြို ငြင် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ညဉ့် အ ခါ ၌ ပင် သူ ၏ စိတ် နှ လုံး မ ငြိမ် ရ။ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ နတ္တ ဖြစ် ၏။24 စား သောက် ခြင်း ငှါ ၎င်း၊ ကြိုး စား အား ထုတ် ရာ ၌ စိတ် နှ လုံး ပျော် မွေ့ ခြင်း ငှါ ၎င်း၊ လူ ၌ ကောင်း သော အ ခွင့် မ ရှိ။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကြောင့် သာ၊ ထို သို့ သော အ ခွင့် ကို ရ နိုင် သည် ဟု ငါ သိ မြင် ၏။25 ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ခွင့် မ ရှိ ဘဲ အ ဘယ် သူ စား ရ သ နည်း။ အ ဘယ် သူ ခံ စား ရ သ နည်း။26 ရှေ့ တော် ၌ ကောင်း သော သူ အား ဉာဏ် ပ ညာ၊ သိပ္ပံ အ တတ် နှင့် ဝမ်း မြောက် ခြင်း အ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ၏။ အ ပြစ် ရှိ သော သူ အား ပင် ပန်း စွာ အ လုပ် လုပ် ရ သော အ ခွင့် ကို ၎င်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ကောင်း သော သူ အား ပေး စ ရာ ဘို့၊ ဆည်း ဖူး သို ထား ရ သော အ ခွင့် ကို ၎င်း ပေး တော် မူ ၏။ ထို အ မှု အ ရာ သည် လည်း အ နတ္တ အ မှု၊ လေ ကို ကျက် စား သော အ မှု ဖြစ် ၏။