1 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချီး မွမ်း ပါ မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ဆယ် နှုတ် တော် မူ ၏။ ရန် သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ ကြောင်း ကြောင့်၊ ဝမ်း မြောက် ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး တော် မ မူ။2 အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ကို အော် ဟစ် ၍၊ ကိုယ် တော် သည် ချမ်း သာ ပေး တော် မူ ၏။3 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝိ ညာဉ် ကို မ ရ ဏာ နိုင် ငံ ထဲ က နှုတ် ယူ တော် မူ ပြီ။ သင်္ချိုင်း တွင်း ထဲ သို့ မ ဆင်း စေ ဘဲ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ သက် ချမ်း သာ ပေး တော် မူ ပြီ။4 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သန့် ရှင်း သူ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ထော မ နာ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ သန့် ရှင်း သော နာ မ တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။5 အ မျက် တော် သည် ခ ဏ ထွက် ၏။ ကျေး ဇူး တော် မူ ကား၊ တ သက် လုံး တည် ၏။ ည ဦး ယံ ၌ ငို ကြွေး ခြင်း သည် လာ ၍ တည်း ခို ၏။ နံ နက် ယံ ၌ ကား၊ သီ ချင်း ဆို ရ သော အ ခွင့် ရှိ ၏။6 ငါ သည် လှုပ် ရှား ခြင်း နှင့် အ စဉ် ကင်း လွတ် လိမ့် မည် ဟု ကောင်း စား စဉ် အ ခါ အ ကျွန်ုပ် အောက် မေ့ ပါ ၏။7 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကျေး ဇူး တော် အား ဖြင့် သာ အ ကျွန်ုပ် ၏ တောင် သည် ခိုင် ခံ့ မြဲ မြံ ပါ ၏။ မျက် နှာ လွှဲ တော် မူ သော အ ခါ ဆင်း ရဲ ခြင်း သို့ ရောက် ပါ ၏။8 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ သက် ဆုံး ၍၊9 -10 သင်္ချိုင်း တွင်း ထဲ သို့ ဆင်း လျှင် အ ဘယ် အ ကျိုး ရှိ ပါ အံ့ နည်း။ မြေ မှုန့် သည် ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည် လော။ သစ္စာ တော် ကို ဘော် ပြ ပါ မည် လော။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ နား ထောင် ၍ ကယ် မ သ နား တော် မူ ပါ။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို စောင့် မ တော် မူ ပါ ဟု ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို တောင်း လျှောက် ပါ ၏။11 ထို အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ညည်း တွား မြည် တမ်း ခြင်း ကို က ခုန် ခြင်း ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ဝတ် သော လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ချွတ် ၍၊ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ခါး ပန်း နှင့် စည်း တော် မူ ၏။12 သို့ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝိ ညာဉ် သည် တိတ် ဆိတ် စွာ မ နေ။ ကိုယ် တော် ကို သီ ချင်း ဆို ပါ မည်။ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကျေး ဇူး တော် ကို အ စဉ် အ မြဲ ချီး မွမ်း ပါ မည်။