1 အို ငါ့ ဝိ ညာဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကောင်း ကြီး ပေး လော့။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ လွန် ကြီး မြတ် တော် မူ ၏။ ဘုန်း တန် ခိုး အာ နု ဘော် နှင့် တန် ဆာ ဆင် တော် မူ ၏။2 အ ဝတ် နှင့် ခြုံ သ ကဲ့ သို့၊ အ လင်း နှင့် ကိုယ် တော် ကို ခြုံ တော် မူ ထ သော၊ မိုဃ်း ကောင်း ကင် ကို မျက် နှာ ကြက် ကဲ့ သို့ ကြက် တော် မူ ထ သော၊3 နေ တော် မူ ရာ အ ထက် ခန်း၊ အ မြစ် ကို ရေ ၌ တည် တော် မူ ထ သော၊ မိုဃ်း တိမ် ရ ထား ကို စီး ၍၊ လေ အ တောင် တို့ ဖြင့် ကြွ သွား တော် မူ ထ သော၊4 မိ မိ တ မန် တို့ ကို လေ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ မိ မိ အ စေ အ ပါ တို့ ကို မီး လျှံ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် စေ တော် မူ ထ သော၊5 မြေ ကြီး အ မြစ် ကို ကာ လ အ စဉ် အ မြဲ မ ရွေ့ မ လှုပ် စေ ခြင်း ငှါ၊ တည် တော် မူ သော ဘု ရား ပေ တည်း။6 ကိုယ် တော် သည် မြေ ကြီး ကို အ ဝတ် နှင့် ဖုံး သ ကဲ့ သို့၊ ပင် လယ် နှင့် ဖုံး တော် မူ ၍၊ ရေ တို့ သည် တောင် များ အ ပေါ် မှာ ရပ် နေ ကြ ပါ ၏။7 တ ဖန် ဆုံး မ တော် မူ ၍ သူ တို့ သည် ပြေး ကြ ပါ ၏။ မိုဃ်း ချုန်း တော် မူ သံ ကို ကြား ၍၊ အ လျင် အ မြန် ပြန် သွား ကြ ပါ ၏။8 တောင် တို့ သည် တက် လျက်၊ ချိုင့် တို့ သည် ဆင်း လျက်၊ သူ တို့ ဘို့ ခွဲ ခန့် တော် မူ သော အ ရပ် သို့ ရောက် ကြ ပါ ၏။9 ရေ တို့ သည် ပြန် လာ ၍ မြေ ကြီး ကို မ လွှမ်း မိုး စေ ခြင်း ငှါ၊ မ ကျော် ရ သော နယ် စပ် ကို ပိုင်း ခြား တော် မူ ၏။10 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ချိုင့် များ ထဲ သို့ စမ်း ရေ ကို လွှတ် တော် မူ ၍၊ ရေ သည် တောင် တို့ တွင် စီး လျက်၊11 မြေ တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ အား သောက် ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး ၏။ မြည်း ရိုင်း တို့ သည် အ ငတ် ပြေ ရ ကြ ၏။12 ထို ရေ အ နား မှာ မိုဃ်း ကောင်း ကင် ငှက် တို့ သည် နေ ရာ ကျ ၍၊ သစ် ပင် အ ခက် အ လက် တို့ တွင် ကြွေး ကြော် ကြ ၏။13 အ ထက် ခန်း တော် ထဲ က တောင် များ ကို ရေ ပေး တော် မူ ၏။ စီ ရင် ပြု ပြင် တော် မူ ခြင်း အ ကျိုး ကြောင့်၊ မြေ ကြီး သည် ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ၏။14 တိ ရစ္ဆာန် ဘို့ မြက် ပင် ကို ၎င်း၊ လူ သုံး ဘို့ စ ပါး ပင် ကို ၎င်း ပေါက် စေ တော် မူ သ ဖြင့်၊ မြေ ကြီး ထဲ က မုန့် ကို ထုတ် ဘော် တော် မူ ၏။15 စ ပျစ် ရည် သည် လည်း လူ တို့ ကို ရွှင် လန်း စေ ၏။ ဆီ အား ဖြင့် လည်း သူ တို့ မျက် နှာ ကို ပြောင် စေ တော် မူ ၏။ မုန့် သည် လည်း၊ သူ တို့ နှ လုံး ကို ထောက် မ ၏။16 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သစ် ပင်၊ စိုက် တော် မူ သော လေ ဗ နုန် အာ ရဇ် ပင် တို့ သည် လည်း ရောင့် ရဲ လျက် ရှိ ကြ ၏။17 ထို အ ပင် တို့ ၌ ငှက် တို့ သည် အ သိုက် လုပ် တတ် ကြ ၏။ ထင်း ရူး ပင် တို့ ၌ တော ငန်း တို့ သည် နေ ရာ ကျ တတ် ကြ ၏။18 မြင့် သော တောင် တို့ သည် တော ဆိတ် များ မှီ ခို ရာ ဖြစ် ကြ ၏။19 ချိန်း ချက် သော အ ချိန် ဘို့၊ လ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီ။ နေ သည် လည်း၊ မိ မိ ဝင် ရ သော အ ချိန် ကို သိ ၏။20 ကိုယ် တော် သည် မှောင် မိုက် ကို စီ ရင် တော် မူ ၍ ညဉ့် ဖြစ် ပါ ၏။ ထို အ ချိန် ၌ တော တိ ရစ္ဆန် အ ပေါင်း တို့ သည် တွား လျက် ထွက် တတ် ကြ ပါ ၏။21 ခြင်္သေ့ ပျို တို့ သည် လု ယက် ခြင်း အ လို ငှါ ဟောက် ၍၊ ဘု ရား သ ခင့် ထံ မှာ အ စာ ကို ရှာ ကြ ပါ ၏။22 တ ဖန် နေ ထွက် ပြန် လျှင်၊ သူ တို့ သည် ဆုတ် သွား ၍ နေ မြဲ တွင်း တို့ ၌ အိပ် နေ ကြ ပါ ၏။23 လူ သည် လည်း လုပ် ဆောင် ပြု မူ ခြင်း ငှါ ည ဦး တိုင် အောင် ထွက် သွား ပါ ၏။24 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် စီ ရင် ပြု ပြင် တော် မူ သော အ ရာ တို့ သည် အ လွန် များ ပြား ပါ ၏။ ရှိ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ပ ညာ တော် အား ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။ မြေ ကြီး သည် ဘဏ္ဍာ တော် နှင့် ကြွယ် ဝ ပါ ၏။25 မ ရေ တွက် နိုင် အောင် တွား တတ် သော တိ ရစ္ဆာန် အ စ ရှိ သော တိ ရစ္ဆာန် အ ကြီး အ ငယ် များ တို့ နေ ရာ ကြီး မား ကျယ် ဝန်း သော သ မုဒ္ဒ ရာ လည်း ရှိ ပါ သေး ၏။26 ထို အ ရပ် ၌ သင်္ဘော တို့ သည် သွား လာ ကြ ပါ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ ကွန့် မြူး စေ ခြင်း ငှါ ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ငါး ကြီး လ ဝိ သန် သည် လည်း ရှိ ပါ ၏။27 ထို သို့ သော တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ သည် အ ချိန် တန် လျှင် အ စာ ကျွေး တော် မူ စေ ခြင်း ငှါ၊ ကိုယ် တော် ကို မြော် လင့် လျက် နေ ကြ ပါ ၏။28 ကိုယ် တော် ချ ထား တော် မူ သည် အ တိုင်း သူ တို့ သည် သိမ်း ယူ ကြ ပါ ၏။ လက် တော် ကို ဖွင့် တော် မူ သော အား ဖြင့်၊ သူ တို့ သည် ကောင်း သော အ ရာ နှင့် ရောင့် ရဲ ကြ ပါ ၏။29 မျက် နှာ တော် ကို လွှဲ တော် မူ လျှင်၊ သူ တို့ သည် ပင် ပန်း ကြ ပါ ၏။ သူ တို့ အ သက် ကို ရုပ် သိမ်း တော် မူ လျှင်၊ သူ တို့ သည် သေ ၍ မိ မိ တို့ မြေ မှုန့် ထဲ သို့ ပြန် သွား ကြ ပါ ၏။30 တ ဖန် ဝိ ညာဉ် တော် ကို လွှတ် ၍၊ သူ တို့ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သ ဖြင့်၊ မြေ ကြီး မျက် နှာ ကို အ သစ် ပြု ပြင် တော် မူ ၏။31 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် သည် နိစ္စ အ မြဲ တည် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ အ မှု တော် တို့ တွင် ဝမ်း မြောက် တော် မူ ၏။32 မြေ ကြီး ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၍ သူ သည် တုန် လှုပ် တတ် ၏။ တောင် တို့ ကို တို့ တော် မူ ၍၊ သူ တို့ သည် မီး ခိုး ထွက် တတ် ကြ ပါ ၏။33 ငါ သည် အ သက် ရှင် စဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သီ ချင်း ဆို မည်။ ငါ ဖြစ် သည် ကာ လ ပတ် လုံး၊ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကို ထော မ နာ သီ ချင်း ဆို မည်။34 ငါ ဥ ဒါန်း ကျူး ခြင်း အ သံ သည် နှစ် သက် တော် မူ ဘွယ် ဖြစ် ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ငါ ရွှင် လန်း လိမ့် မည်။35 ပြစ် မှား သော သူ တို့ ကို မြေ ကြီး မှ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ၍၊ မ တ ရား သော သူ တို့ သည် နောက် တ ဖန် မ ဖြစ် ရ ကြ။ အို ငါ့ ဝိ ညာဉ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကောင်း ကြီး ပေး လော့။ ဟာ လေ လု ယ။