1 ထို နောက် အမ္မုန် ရှင် ဘု ရင် နာ ဟတ် သည် သေ ၍၊ သား တော် ဟာ နုန် သည် ခ မည်း တော် အ ရာ ၌ နန်း ထိုင် ၏။2 ဒါ ဝိဒ် က လည်း၊ ဟာ နုန် အ ဘ နာ ဟတ် သည် ငါ့ အား ကျေး ဇူး ပြု သော ကြောင့်၊ သူ ၏ သား ၌ ကျေး ဇူး ပြု မည် ဟု ဆို လျက်၊ သူ ၏ အ ဘ သေ ရာ တွင် နှစ် သိမ့် စေ ခြင်း ငှါ သံ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ ကျွန် တို့ သည် ဟာ နုန် မင်း ကို နှစ် သိမ့် စေ ခြင်း ငှါ သူ ရှိ ရာ အမ္မုန် ပြည် သို့ ရောက် ကြ ၏။3 အမ္မုန် အ မျိုး မှူး မတ် တို့ သည် ဟာ နုန် မင်း ထံ သို့ ဝင် ၍၊ ဒါ ဝိဒ် သည် စိတ် တော် ကို နှစ် သိမ့် စေ သော သူ တို့ ကို စေ လွှတ် ရာ တွင်၊ ခ မည်း တော် ကို ရို သေ စွာ ပြု သည် ဟု ထင် မှတ် တော် မူ သ လော။ ပြည် တော် ကို စစ် ဆေး စူး စမ်း ၍ ဖျက် ဆီး ခြင်း ငှါ သာ၊ သူ ၏ ကျွန် တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ ရောက် သည် မ ဟုတ် လော ဟု လျှောက် ကြ လျှင်၊4 ဟာ နုန် သည် ဒါ ဝိဒ် ၏ ကျွန် တို့ ကို ယူ ပြီး လျှင်၊ မုတ် ဆိတ် ကို ရိတ် ၍ အ ဝတ် ကို တင် ပါး တိုင် အောင် ဖြတ် ပြီး မှ လွှတ် လိုက် လေ ၏။5 ထို သူ တို့ ၌ အ ဘယ် သို့ ပြု သည် ကို ဒါ ဝိဒ် သည် သိ တင်း ကြား သော အ ခါ၊ သူ တို့ သည် အ လွန် ရှက် သော ကြောင့် ဆီး ကြို စေ ခြင်း ငှါ စေ လွှတ် ၍၊ သင် တို့ သည် မုတ် ဆိတ် မ ရှည် မှီ တိုင် အောင် ယေ ရိ ခေါ မြို့ မှာ နေ ကြ လော့။ ထို နောက် မှ ပြန် လာ ကြ လော့ ဟု မှာ ထား တော် မူ ၏။6 ဟာ နုန် မင်း နှင့် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ က၊ ငါ တို့ သည် ဒါ ဝိဒ် ရှေ့ မှာ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဘွယ် ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု သိ လျှင်၊ မေ သော ပေါ တာ မိ ပြည်၊ ရှု ရိ မာ ခါ ပြည်၊ ဇော ဘ ပြည် တို့ ၌ မြင်း ရ ထား တို့ ကို ငှါး ခြင်း ငှါ ငွေ အ ခွက် တ သောင်း ကို ထုတ် ၍၊7 မြင်း ရ ထား သူ ရဲ သုံး သောင်း နှစ် ထောင် ကို ၎င်း၊ မာ ခါ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ တို့ ကို ၎င်း ငှါး သ ဖြင့်၊ ထို သူ တို့ သည် မေ ဒ ဘ မြို့ ရှေ့ မှာ တပ် ချ ကြ ၏။ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း စု ဝေး ၍ အ မြို့ မြို့ တို့ မှ စစ် ချီ ကြ ၏။8 ထို သိ တင်း ကို ဒါ ဝိဒ် သည် ကြား လျှင် ယွာ ဘ နှင့် ခွန် အား ကြီး သော သူ ရဲ အ လုံး အ ရင်း အ ပေါင်း ကို စေ လွှတ် ၏။9 အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သည် ထွက် ၍ မြို့ တံ ခါး ဝ မှာ စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ၏။ စစ် ကူ သော မင်း ကြီး တို့ သည် လွင် ပြင် ၌ တ ခြား စီ နေ ကြ ၏။10 ယွာ ဘ သည် လည်း ရှေ့ ၌ ၎င်း၊ နောက် ၌ ၎င်း၊ စစ် မျက် နှာ နှစ် ဘက် ရှိ သည် ကို မြင် လျှင်၊ ဣ သ ရေ လ လူ တို့ တွင် သန် မြန် သော သူ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ရွေး ကောက် ၍ ရှု ရိ လူ တို့ တ ဘက် ၌ စစ် ခင်း ကျင်း ၏။11 ကြွင်း သော သူ တို့ ကို အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ တ ဘက် ၌ စစ် ခင်း ကျင်း စေ ခြင်း ငှါ ညီ အ ဘိ ရှဲ လက် သို့ အပ် လျက်၊12 ရှု ရိ လူ တို့ သည် ငါ့ ကို နိုင် လျှင် ငါ့ အား ကူ ရ မည်။ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သည် သင့် ကို နိုင် လျှင် သင့် အား ငါ ကူ မည်။13 ရဲ ရင့် သော စိတ် ရှိ ၍ ငါ တို့ လူ များ နှင့် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင့် မြို့ ရွာ တို့ အ ဘို့ အား ထုတ် ၍ တိုက် ကြ ကုန် အံ့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ လို တော် ရှိ သည် အ တိုင်း စီ ရင် တော် မူ စေ သ တည်း ဟု ဆို ပြီး မှ၊14 သူ ၌ ပါ သော လူ များ နှင့် တ ကွ၊ ရှု ရိ လူ တို့ ကို စစ် တိုက် ခြင်း ငှါ ချဉ်း သွား သော အ ခါ၊ ရှု ရိ လူ တို့ သည် ပြေး ကြ ၏။15 ရှု ရိ လူ တို့ ပြေး သည် ကို အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ သည် မြင် လျှင်၊ သူ တို့ သည် လည်း ညီ အ ဘိ ရှဲ ရှေ့ မှာ ပြေး ၍ မြို့ ထဲ သို့ ဝင် ကြ ၏။ ယွာ ဘ သည် လည်း ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။16 ရှု ရိ လူ တို့ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ရှေ့ မှာ မိ မိ တို့ ရှုံး သည် ကို သိ မြင် လျှင်၊ သံ တ မန် တို့ ကို စေ လွတ် ၍ မြစ် တ ဘက် ၌ နေ သော ရှု ရိ လူ တို့ ကို ခေါ် သ ဖြင့်၊ ဟာ ဒ ဒေ ဇာ ခန့် ထား သော ဗိုလ် ချုပ် မင်း ရှော ဗက် သည် လည်း အုပ် ရ ၏။17 ထို သိ တင်း ကို ကြား လျှင် ဒါ ဝိဒ် သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ ကို စု ဝေး စေ ၍ ယော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သ ဖြင့်၊ ရန် သူ တပ် သို့ ရောက် ၍ စစ် ခင်း ကျင်း လေ ၏။ ထို သို့ ဒါ ဝိဒ် သည် စစ် ခင်း ကျင်း ၍ ရှု ရိ လူ တို့ သည် တိုက် သော အ ခါ၊18 ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ရှေ့ မှာ ပြေး ကြ ၏။ ဒါ ဝိဒ် သည် လည်း ရှု ရိ မြင်း ရ ထား စီး သူ ရဲ ခု နစ် ထောင်၊ ခြေ သည် သူ ရဲ လေး သောင်း တို့ ကို သတ် ၍ ဗိုလ် ချုပ် မင်း ရှော ဗက် ကို လည်း လုပ် ကြံ လေ ၏။19 ဟာ ဒ ဒေ ဇာ မင်း ၏ ကျွန် တို့ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ရှေ့ မှာ မိ မိ တို့ ရှုံး သည် ကို သိ မြင် လျှင်၊ ဒါ ဝိဒ် နှင့် မိဿ ဟာ ယ ဖွဲ့ ၍ ကျွန် ခံ ကြ ၏။ နောက် တ ဖန် ရှု ရိ လူ တို့ သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို စစ် မ ကူ ကြ။