1 ဧ လိ ရှဲ က၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ နက် ဖြန် နေ့ ယ ခု အ ချိန် ရောက် လျှင်၊ ဂျုံ မုန့် ညက် တ စိတ် ကို ငွေ တ ကျပ်၊ မု ယော ဆန် တ ခွဲ ကို တ ကျပ် နှင့် ရှ မာ ရိ မြို့ တံ ခါး ဝ ၌ ရောင်း ရ လိမ့် မည် ဟု ဆင့် ဆို ၏။2 ရှင် ဘု ရင် မှီ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ မတ် က၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် ၌ ပြ တင်း ပေါက် တို့ ကို ဖွင့် လှစ် တော် မူ လျှင်၊ ထို သို့ ဖြစ် နိုင် ကောင်း သည် ဟု ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ အား ဆို သော်၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ က၊ သင် သည် ကိုယ် မျက် စိ နှင့် မြင် ရ သော် လည်း မ စား ရ ဟု ပြန် ပြော ၏။3 ထို အ ခါ မြို့ တံ ခါး ဝ ၌ ထိုင် လျက် ရှိ သော လူ နူ လေး ယောက် တို့ က၊ ငါ တို့ သည် သေ သည် တိုင် အောင် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ အ ရပ် ၌ ထိုင် ရ မည် နည်း။4 မြို့ ထဲ သို့ ဝင် လျှင် အ စာ ခေါင်း ပါး သော ကြောင့် သေ ရ မည်။ ဤ အ ရပ် ၌ ထိုင် လျက် နေ လျှင် လည်း သေ ရ မည်။ သို့ ဖြစ် ၍ ရှု ရိ တပ် သို့ ဝင် စား ကြ ကုန် အံ့။ သူ တို့ သည် အ သက် ရှင် စေ လျှင် ရှင် ရ မည်။ သတ် လျှင် သေ ရ မည် ဟု တိုင် ပင် ပြီး လျှင်၊5 မိုဃ်း မ လင်း မှီ ထ ၍ ရှု ရိ တပ် သို့ သွား ကြ ၏။ တပ် ဦး သို့ ရောက် သော အ ခါ အ ဘယ် သူ ကို မျှ မ တွေ့ ကြ။6 အ ကြောင်း မူ ကား၊ ရှု ရိ လူ တို့ သည် ရ ထား စီး သူ ရဲ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ၊ များ စွာ သော ဗိုလ် ခြေ အ သံ ကို ကြား စေ ခြင်း ငှါ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ က ဣ သ ရေ လ ရှင် ဘု ရင် သည် ငါ တို့ ကို တိုက် စေ ခြင်း ငှါ၊ ဟိတ္တိ မင်း များ၊ အဲ ဂုတ္တု မင်း များ တို့ ကို ငှါး ပြီ ဟု တ ယောက် ကို တ ယောက် ဆို လျက်၊7 မိုဃ်း မ လင်း မှီ ထ ၍ သူ တို့ တဲ၊ မြင်း၊ မြည်း အ စ ရှိ သော တ တပ် လုံး ကို စွန့် ပစ် ၍ ကိုယ် အ သက် လွတ် အောင် ပြေး ကြ ၏။8 လူ နူ တို့ သည် တပ် ဦး သို့ ရောက် သော အ ခါ၊ တဲ တ ခု ထဲ သို့ ဝင် ၍ စား သောက် ပြီး မှ၊ ရွှေ ငွေ အ ဝတ် တန် ဆာ များ ကို ယူ သွား ပြီး လျှင် ဝှက် ထား ကြ ၏။ နောက် တ ဖန် အ ခြား သော တဲ သို့ ဝင် ၍၊ ဥစ္စာ များ ကို ယူ သွား ပြီး လျှင် ဝှက် ထား ကြ ၏။9 သို့ ရာ တွင်၊ ငါ တို့ သည် ကောင်း မွန် စွာ မ ပြု ပါ တ ကား။ ယ ခု နေ့ သည် ကောင်း သော သိ တင်း ကို ကြား ပြော ရ သော နေ့ ဖြစ် လျက်၊ ငါ တို့ သည် မ ကြား မ ပြော ဘဲ နေ ပါ ပြီ တ ကား။ မိုဃ်း လင်း သည် တိုင် အောင် မ ပြော ဘဲ နေ လျှင် အ မှု တ စုံ တ ခု ရောက် လိမ့် မည်။ သို့ ဖြစ် ၍ နန်း တော် ၌ သိ တင်း ကြား ပြော အံ့ သော ငှါ ငါ တို့ သည် သွား ကြ ကုန် အံ့ ဟု တိုင် ပင် ပြီး မှ၊10 မြို့ သို့ သွား ၍ တံ ခါး ပြင် ၌ ဟစ် ခေါ် လျက်၊ ငါ တို့ သည် ရှု ရိ တပ် သို့ ရောက် ၍ အ ဘယ် သူ ကို မျှ မ တွေ့။ လူ သံ ကို လည်း မ ကြား။ မြင်း၊ မြည်း တို့ ကို ချည် နှောင် လျက်၊ တဲ များ လည်း တတ် တိုင်း ရှိ သည် ကို တွေ့ ပါ ၏ ဟု ကြား ပြော သည် အ တိုင်း၊11 တံ ခါး စောင့် တို့ သည် တ ယောက် ကို တ ယောက် ဟစ် ၍၊ ထို သိ တင်း သည် နန်း တော် ထဲ သို့ ရောက် လေ ၏။12 မိုဃ်း မ လင်း မှီ ရှင် ဘု ရင် သည် ထ ၍၊ ရှု ရိ လူ တို့ သည် ငါ တို့ ၌ အ ဘယ် သို့ ပြု လို သည် ကို ငါ ပြော မည်။ သူ တို့ က မြို့ ပြင် သို့ ထွက် သော မြို့ သား တို့ ကို အ ရှင် ဘမ်း ပြီး မှ၊ မြို့ ထဲ သို့ ဝင် မည် အ ကြံ ရှိ ၍၊ ငါ တို့ ငတ် မွတ် ကြောင်း ကို သိ သော ကြောင့်၊ မိ မိ တို့ တပ် ပြင် သို့ ထွက် ၍ တော ၌ ပုန်း ရှောင် လျက် နေ ကြ သည် ဟု ဆို လျှင်၊13 ကျွန် တ ယောက် က မြို့ ၌ ကျန် ကြွင်း သော မြင်း ငါး စီး ကို ပေး တော် မူ ပါ။ ထို မြင်း မူ ကား ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် သော ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ လုံး အ ရင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ ၏။ ထို မြင်း တို့ ကို စီး လျက် သွား ၍ ကြည့် ရှု ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် ပြီး မှ၊14 ရ ထား မြင်း နှစ် စီး ကို ယူ ပြီး လျှင် သွား ၍ ကြည့် ရှု လော့ ဟု ရှင် ဘု ရင် သည် ရှု ရိ ဗိုလ် ခြေ နောက် သို့ စေ လွှတ် သည် အ တိုင်း၊15 ယော် ဒန် မြစ် တိုင် အောင် လိုက် ကြ ၏။ ရှု ရိ လူ တို့ သည် အ လျင် အ မြန် ပြေး ရာ တွင်၊ ပစ် ခဲ့ သော အ ဝတ် တန် ဆာ တို့ သည် လမ်း ၌ ပြည့် လျက် ရှိ ကြ ၏။ စေ လွှတ် သူ တို့ သည် ပြန် လာ ၍ နား တော် လျှောက် ကြ ၏။16 ထို အ ခါ၊ မြို့ သား တို့ သည် ထွက် ၍ ရှု ရိ တဲ တို့ ကို လု ယူ ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် အ တိုင်း၊ ဂျုံ မုန့် ညက် တ စိတ် ကို ငွေ တ ကျပ်၊ မု ယော ဆန် တ ခွဲ ကို တ ကျပ် နှင့် ရောင်း ကြ ၏။17 ရှင် ဘု ရင် မှီ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ မတ် သည်၊ အ မိန့် တော် အ တိုင်း တံ ခါး တော် ကို စောင့် သည် တွင်၊ ထွက် ဝင် သော သူ တို့ နင်း မိ ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ သည် ရှင် ဘု ရင် ရောက် လာ သော အ ခါ ပြော ဆို နှင့် သည် အ တိုင်း၊ ထို အ မတ် သေ လေ ၏။18 ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ က၊ နက် ဖြန် နေ့ ယ ခု အ ချိန် ရောက် လျှင်၊ ဂျုံ မုန့် ညက် တ စိတ် ကို ငွေ တ ကျပ်၊ မု ယော ဆန် တ ခွဲ ကို တ ကျပ် နှင့် ရှ မာ ရိ မြို့ တံ ခါး ဝ ၌ ရောင်း ရ လိမ့် မည် ဟု ရှင် ဘု ရင် အား ဆင့် ဆို သည် အ တိုင်း ဖြစ် ၏။19 အ မတ် က လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် ၌ ပြ တင်း ပေါက် တို့ ကို ဖွင့် လှစ် တော် မူ လျှင်၊ ထို သို့ ဖြစ် နိုင် ကောင်း သည် ဟု ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ အား ဆို ၍၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ က သင် သည် ကိုယ် မျက် စိ နှင့် မြင် ရ သော် လည်း မ စား ရ ဟု ပြန် ပြော သည် အ တိုင်း၊20 ထို အ မတ် ၌ ဖြစ် ၏။ မြို့ တံ ခါး ဝ မှာ မြို့ သား တို့ နင်း ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ သေ လေ ၏။