1 ဧ လိ ယ ပြု သော အ မှု နှင့် ပ ရော ဖက် အ ပေါင်း တို့ ကို ထား နှင့် ကွပ် မျက် သော အ မှု ကို၊ အာ ဟပ် သည် ယေ ဇ ဗေ လ အား အ ကုန် အ စင် ကြား ပြော ၏။2 ယေ ဇ ဗေ လ က၊ နက် ဖြန် နေ့ ယ ခု အ ချိန် ရောက် မှ၊ သင့် အ သက် သည် ထို ပ ရော ဖက် တို့ ၏ အ သက် ကဲ့ သို့ ငါ မ ဖြစ် စေ လျှင်၊ ဘု ရား တို့ သည် ငါ ၌ ထို မျှ မ က ပြု ပါ စေ သော ဟု တ မန် ကို ဧ လိ ယ ထံ သို့ စေ လွတ် ၍ ကြား လိုက် ၏။3 ထို အ ခါ ဧ လိ ယ သည် ကြောက် သ ဖြင့်၊ ထ ၍ အ သက် လွတ် အောင် ယု ဒ ခ ရိုင် ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ သို့ သွား ၏။ ထို မြို့ ၌ ကျွန် ကို ထား ခဲ့ ၍၊4 သူ့ ကိုယ် တိုင် သည် တော သို့ တ နေ့ ခ ရီး သွား ပြီး လျှင်၊ ရ သမ် ပင် အောက် သို့ ရောက် ၍ ထိုင် လေ ၏။ ထို အ ခါ ကိုယ် အ သက် သေ ရ မည် အ ကြောင်း ဆု တောင်း လျက်၊ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ယ ခု တန် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို သိမ်း ယူ တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ဘိုး ဘေး တို့ ထက် သာ ၍ မ ကောင်း ပါ ဟု မြည် တမ်း ပြီး လျှင်၊5 ရ သမ် ပင် အောက် မှာ အိပ် ပျော် ၏။ ထို အ ခါ ကောင်း ကင် တ မန် က၊ ထ ၍ စား လော့ ဟု သူ့ ကို တို့ လျက် ဆို ၏။6 ဧ လိ ယ သည် မျှော် ကြည့် သော အ ခါ၊ မီး နှင့် ဖုတ် သော မုန့် ပြား နှင့် ခေါင်း ရင်း ၌ ရေ ဘူး ရှိ သည် ကို မြင် ၍ စား သောက် ပြီး မှ တ ဖန် အိပ် ပျော် ၏။7 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ဒု တိ ယ အ ကြိမ် လာ ၍ သူ့ ကို တို့ လျက်၊ သွား ရ မည့် ခ ရီး သည် အ လွန် ဝေး သော ကြောင့်၊ ထ ၍ စား ဦး လော့ ဟု ဆို သည် အ တိုင်း၊8 ဧ လိ ယ သည် ထ ၍ စား သောက် ပြန် ၏။ ထို အ စာ အာ ဟာ ရ ကို အ မှီ ပြု လျက်၊ အ ရက် လေး ဆယ် ခ ရီး သွား ၍ ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဆိုင် သော ဟော ရပ် တောင် သို့ ရောက် သ ဖြင့်၊9 ဥ မင် ထဲ သို့ ဝင် ၍ နေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ သည် ကား၊ ဧ လိ ယ၊ သင် သည် ဤ အ ရပ် ၌ အ ဘယ် သို့ ပြု လျက် နေ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ ၏။10 ဧ လိ ယ က လည်း၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဘက် ၌ အ လွန် စိတ် အား ကြီး ပါ ပြီ။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပ ဋိ ညာဉ် တ ရား ကို စွန့် ပြီး လျှင်၊ ကိုယ် တော် ၏ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ဖြို ဖျက် ၍ ကိုယ် တော် ၏ ပ ရော ဖက် များ ကို ထား နှင့် သတ် ကြ ပါ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တ ယောက် တည်း ကျန် ရစ် ၍၊ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို ပင် သတ် ခြင်း ငှါ ရှာ ကြ ပါ သည် ဟု လျှောက် လေ ၏။11 နှုတ် က ပတ် တော် က လည်း ထွက် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တောင် ပေါ် မှာ ရပ် နေ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှောက် သွား မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ အား ကြီး သော လေ ပြင်း သည် တောင် ထိပ် တို့ ကို ခွဲ ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ကျောက် တို့ ကို ချိုး ဖဲ့ ၏။ သို့ ရာ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လေ ၌ ရှိ တော် မ မူ။ လေ နောက် မှာ မြေ လှုပ် ခြင်း ရှိ ၏။ သို့ ရာ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မြေ လှုပ် ခြင်း ၌ လည်း ရှိ တော် မ မူ။12 မြေ လှုပ် ခြင်း နောက် မှာ မီး ရှိ ၏။ သို့ ရာ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မီး ၌ လည်း ရှိ တော် မ မူ။ မီး နောက် မှာ ဖြည်း ညှင်း သော အ သံ ရှိ ၏။13 ထို အ သံ ကို ဧ လိ ယ သည် ကြား လျှင်၊ မျက် နှာ ကို ဝတ် လုံ နှင့် ဖုံး အုပ် လျက် ထွက် ၍ ဥ မင် ဝ ၌ ရပ် နေ ၏။ ထို အ ခါ၊ ဧ လိ ယ၊ သင် သည် ဤ အ ရပ် ၌ အ ဘယ် သို့ ပြု လျက် နေ သ နည်း ဟု အ သံ လာ ၏။14 ဧ လိ ယ က လည်း၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဘက် ၌ အ လွန် စိတ် အား ကြီး ပါ ပြီ။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပ ဋိ ညာဉ် တ ရား ကို စွန့် ပြီး လျှင်၊ ကိုယ် တော် ၏ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ဖြို ဖျက် ၍ ကိုယ် တော် ၏ ပ ရော ဖက် များ ကို ထား နှင့် သတ် ကြ ပါ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တ ယောက် တည်း ကျန် ရစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို ပင် သတ် ခြင်း ငှါ ရှာ ကြ ပါ သည် ဟု လျှောက် လေ သော်၊15 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဒ မာ သက် တော သို့ ပြန် ၍ ခ ရီး သွား လော့။ ရောက် သော အ ခါ ဟာ ဇေ လ ကို ရှု ရိ ရှင် ဘု ရင် အ ရာ ၌ ခန့် ထား ၍ ဘိ သိက် ပေး လော။16 နိမ် ရှိ သား ယေ ဟု ကို ဣ သ ရေ လ ရှင် ဘု ရင် အ ရာ ၌ ခန့် ထား ၍ ဘိ သိက် ပေး လော့။ အာ ဗေ လ မ ဟော လ မြို့ နေ၊ ရှာ ဖတ် သား ဧ လိ ရှဲ ကို သင့် ကိုယ် စား ဘိ သိက် ပေး လော့။17 သို့ ဖြစ် ၍ ဟာ ဇေ လ ထား နှင့် လွတ် သော သူ ကို ယေ ဟု သတ် လိမ့် မည်။ ယေ ဟု ထား နှင့် လွတ် သော သူ ကို ဧ လိ ရှဲ သတ် လိမ့် မည်။18 သို့ ရာ တွင် ဗာ လ ရှေ့ ၌ ဒူး ထောက် ခြင်း၊ နမ်း ခြင်း ကို မ ပြု သော သူ အ ပေါင်း တည်း ဟူ သော ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ခု နစ် ထောင် တို့ ကို ငါ့ အ ဘို့ ငါ ကျန် ကြွင်း စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။19 ထို အ ရပ် မှ ဧ လိ ယ သည် သွား ပြီး လျှင်၊ နွား ငါး ယှဉ်း နှင့် လယ် ထွန် လျက်၊ နောက် ဆုံး နွား ယှဉ်း ၌ ကိုယ် တိုင် လိုက် သော ရှာ ဖတ် သား ဧ လိ ရှဲ ကို တွေ့ ၍ အ နား ၌ ရှောက် စဉ် တွင်၊ မိ မိ ဝတ် လုံ ကို သူ့ အ ပေါ် မှာ တင် လေ ၏။20 ဧ လိ ရှဲ သည် နွား တို့ ကို ပစ် ထား ၍ ဧ လိ ယ နောက် သို့ လိုက် လျက်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် မိ ဘ ကို နမ်း ပါ ရ စေ။ သို့ ပြီး မှ ကိုယ် တော် နောက် သို့ လိုက် ပါ မည် ဟု အ ခွင့် တောင်း လျှင်၊ ဧ လိ ယ က ပြန် သွား လော့။ ငါ သည် သင် ၌ အ ဘယ် သို့ ပြု ဘိ သ နည်း ဟု ဆို သော်၊21 ဧ လိ ရှဲ သည် ပြန် သွား ၍ နွား တ ယှဉ်း ကို သတ် ပြီး မှ၊ နွား သား ကို လယ် ထွန် သော တန် ဆာ နှင့် ပြုတ် ၍ လူ များ တို့ အား ကျွေး လေ ၏။ သို့ ပြီး မှ ထ ၍ ဧ လိ ယ နောက် သို့ လိုက် လျက် လက် ထောက် ဖြစ် လေ ၏။