1 ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ကို ရည် လျက်၊ မာ လ ခိ အား ဖြင့် ရောက် လာ သော အ ခါ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် ဝန် တင် ချက် ကား၊2 ငါ သည် သင် တို့ ကို ချစ် ခင် လေ ပြီ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ရာ၌၊ သင် တို့ က၊ မည် သို့ ချစ် တော် မူ သ နည်း ဟု ငြင်း ခုံ ကြ လေ စွ။ ဧ သော သည် ယာ ကုပ်၏ အစ် ကို ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော။3 ငါ သည် ယာ ကုပ် ကို မေ တ္တာ ရှိ သော် လည်း ဧ သော ကို မေ တ္တာ မဲ့ လျက်၊ တောင် တန်း ကို ဆိတ် ညံ ရာ၊ ပိုင် ပြည် ကို တော ရှိ ခွေး အ တို့ နေ ရာ အ ဖြစ် ထား ခဲ့ သည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။4 ရှုံး နိမ့် ခံ ရ သော ငါ တို့ သည်၊ မြို့ ဆိုး ကုန်း များ ကို ပြု ပြင် ဦး မည် ဟု၊ ဧ ဒုံ အ မျိုး ဝါ ကြွား ကြ ရာ၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘုရား က၊ သူ တို့ ပြု ပြင် ကြ သော် လည်း၊ ငါ ဖြို လဲ မည့် အ လျောက် ဆိုး သွမ်း ရာ ပြည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ အ မျက် တော် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ စဉ် ထား တော် မူ ရာ လူ မျိုး ဟူ၍လည်း ကောင်း သ မုတ် ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။5 သင် တို့ လည်း။ ဒိ ဋ္ဌ မြင် ရ သ ဖြင့်။ ဣ သ ရေ လ ပြည် ပ တိုင် အောင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြီး မြတ် တော် မူ ကြောင်း ဝန် ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။6 သား သည် အ ဘ အား လည်း ကောင်း၊ ကျွန် သည် အ ရှင် အား လည်း ကောင်း၊ ရို သေ ကြ သည် မှန် က၊ ငါ သည် အ ဘ မှန် လျှင်၊ ရို သေ ခြင်း၊ အ ရှင် မှန် လျှင်၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း ကား၊ အ ဘယ် မှာ နည်း ဟု၊ ငါ့ နာ မ ကို မ ထီ လေး စား ပြု သော အို ပ ရော ဟိတ် တို့၊ သင် တို့ အား ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မေး လေ ၏။7 နာ မ တော် ကို မည် သို့ မ ထီ လေး စား ပြု ဘိ သ နည်း ဟု မေး ကြ ရာ၌၊ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော့် ပေါ် တွင်၊ မ သန့် သော အ သား ကို ဆက် ကပ် ကြ သ တည်း။ ကိုယ် တော် အား မ သန့် ရာ ကို မည် သို့ ရောက် စေ ဘိ သ နည်း ဟု မေး ပြန် ကြ ရာ၌၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စား ပွဲ တော် သည်၊ မ ထီ လေး စား ဖွယ် ဖြစ် သည် ထင် သည့် အ တိုင်း၊ အပြစ် မ မှတ် ဘဲ ပူဇော် သ က္ကာ အ ဖြစ်၊ ကန်း သော အ ကောင်၊ ခြေ ဆွံ့ သော အ ကောင်၊8 နာ သော အ ကောင် များ ကို၊ ဆက် ကပ် ကြ လေ စွ။ ဘု ရင် ခံမင်း ထံ၊ ထို သို့ ဆက် သ ကြ လျှင်၊ လက် ခံ၍ မျက် နှာ သာ ပေး မည် လော ဟု ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မေး တော် မူ၏။9 ယ ခု မှာ မူ၊ ထို သို့ သော လက် ဆောင် ပေး ခဲ့ သည့် အ လျောက်၊ ငါ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ နား တော် မူ စေ ခြင်း ငှာ၊ မျက် နှာ တော် ကို ဖူး မြော် ကြ ဦး။ တစ် စုံ တစ် ယောက် အား၊ မျက် နှာ သာ ပေး တော် မူ မည် လော ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မေး တော် မူ၏။10 ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော့် ပေါ် တွင်၊ အ ကျိုး မဲ့ သော မီး ရှို့ ခွင့် ကို၊ သင် တို့ မ ရ စေ ခြင်း ငှာ၊ တံ ခါး တော် များ ကို တစ် စုံ တစ် ယောက် ပိတ် ထား ပါ စေ သော။ သင် တို့ ကို ငါ မ နှစ် သက်။ အ လှူ ကို လည်း ငါ လက် မ ခံ ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။11 အ သို့ ဆို သော်၊ နေ ထွက် ရာ အ ရပ် မှ နေ ဝင် ရာ အ ရပ် တိုင် အောင်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် နာ မ တော် ကြီး မြတ် လှ ၏။ နာ မ တော် သည်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် ကြီး မြတ် သည့် အ တိုင်း၊ အ ရပ် ရပ်၌ ပူ ဇော် သ က္ကာ နှင့် သန့် သော အလှူ များ ကို၊ နာ မ တော် အား ဆက် ကပ် လေ့ ရှိ သည် ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ၏။12 သင် တို့ မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စား ပွဲ တော် သည် မ သန့် ရာ၊ တင် ဆက် သော အ စာ အာ ဟာ ရ တော် လည်း မ ထီ လေး စား ဖွယ် ရာ ရောက် ပြီ ဟု ဆို လျက်၊ နာ မ တော် ကို ရှုတ် ချ လေ စွ။13 သင် တို့ က လည်း၊ ညီး ငွေ့ လှ ပြီ ဟု ဆို လျက်၊ မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု၍ လု ယူ သော အ ကောင်၊ ခြေ ဆွံ့ သော အ ကောင်၊ နာ သော အ ကောင် များ ကို တင် သွင်း ကြ သည် ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ၏။ ထို သို့ သော အ လှူ ကို တင် သွင်း ကြ သော်၊ ငါ လက် ခံ အပ် သ လော ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မေး တော် မူ၏။14 သိုး ထီး၊ ဆိတ် ထီး ရှိ လျက်၊ သ စ္စာ ဝတ် ထား သော် လည်း၊ ကြန် အင် ယွင်း သော အ ကောင် ကို ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ လိမ် လည် ပူ ဇော် သူ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ ငါ သည်၊ မ ဟာ ဘု ရင် မင်း မြတ် ဖြစ် လျက်၊ နာ မ တော် လည်း၊ လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် ရို သေ ရာ ရို သေ ကြောင်း ဖြစ် သည် ဟု ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။